به نام خدا
سیصد و بیست و دومین گفتمان هنر و معماری
تاریخ شفاهی دانش آموختگان ایرانی در ایتالیا
“آیا تاریخ را همه می سازند یا تنها افرادی معدود سازندگان تاریخ هستند؟ آیا حرکت تاریخ بستگی به یک قانون کلی و عمومی دارد یا اینکه به چند تن بستگی دارد؟ تصادفی نیست که خیلی ها به این پرسش، این پاسخ را می دهند که این سازشی است که تاریخ، ساخت همه انسان ها به اتفاق آن عده معدود است” اوریانا فالاچی (مصاحبه با تاریخ)
تاریخ شفاهی یکی از شیوه های پژوهش در تاریخ است که به شرح و شناسائی وقایع، رویدادها و حوادث تاریخی براساس دیدگاه ها، شنیده ها و عملکرد شاهدان، ناظران و فعالان آن ماجراها می پردازد، در قالب شیوه ی امروزی، تاریخ شفاهی برای نخستین بار در سال ۱۹۴۸ در دانشگاه کلمبیا (امریکا) بنیان نهاده شد. با تشکیل “انجمن تاریخ شفاهی” در سال ۱۹۶۶ و نیز بنای بخش تاریخ شفاهی دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۶۷، گسترش افزون تری پیدا کرد و در قالب مبحثی جدی در محفل های پژوهشی و تاریخی جهان شناخته و مورد پذیرش واقع شد.
از آنجا که تاریخ، علم به وقایع و اوضاع گذشته و نقلی از احوال گذشتگان است و این وقایع در ذهن افراد ماندگاری دارند، بنابراین هر فرد به وسع حافظه خود می تواند راوی وقایعی از گذشته باشد و مردم در نقاط مختلف به عنوان منابع و گنجینه های ارزشمند آگاه در حوزه تاریخ شفاهی می توانند نقش و تاثیر بسزائی در غنی سازی تاریخ داشته باشند. با وجود آنکه برخی شاخه های علمی، تلاش هائی را در جهت شناخت عملکرد افراد و جوامع انجام داده اند، ولی تحقق این کار بسیار دشوار است. اگر ما از تجارب گذشته استفاده نکنیم، چگونه می توانیم نبوغ را بشناسیم؟ چگونه می توانیم به تاثیر نوآوری در تکنولوژی پی ببریم؟ یا چگونه می توانیم نقشی که باورها در شکل گیری جوامع ایفا می کنند را بیابیم؟ گفته های عاقلانه تاریخ شفاهی بسیار زیبا هستند، بسیاری از تاریخ دانانی که به دنبال مطالعه آزادند، از اهمیت یک بیان ماهرانه و پرتحرک و همچنین اهمیت درستی و صحت گفته ها باخبرند، در واقع این نوع تاریخ با زمینه های هنری و زیباشناختی جلوه می کند، اما هدف آن رسیدن به یک سطحی از درک انسانی است. ماجراهائی که آگاهانه روایت شده اند، به واسطه آن که با تجارب گوینده همراه است، افکار را برای استفاده در مکان و زمان دیگر پرورش می دهند. همین هدف سبب می شود که افراد بدون هیچ واسطه ای برای بازسازی گذشته های بسیار دور و رسیدن به آمال امروزی تلاش کنند. کشف چیزی که راویان تاریخ شفاهی از آن به عنوان “شیوه هائی که به واسطه ی آنها افراد زندگی خود را در سال های دور بازسازی کرده اند” یاد می کنند. حسی از زیبائی و انگیزه را در خود دارد که این در نهایت منجر به پیدایش دیدگاهی دیگر در زندگی انسان ها و جوامع می شود.
در سیصد و بیست و دومین گفتمان هنر و معماری که به همت موسسه مطالعات تاریخ شفاهی معماری و شهرسازی اندیشه معاصر، به معرفی تاریخ شفاهی دانش آموختگان ایرانی در ایتالیا اختصاص دارد، آقایان دکتر ایرج اعتصام، دکتر سیروس باور، دکتر جهانگیر درویش، دکتر داریوش زمانی سخن خواهند گفت که با نمایش فیلم همراه است. دبیر پنل گفتگو خانم مهندس انوشه منصوری هستند.
زمان: چهارشنبه ۵ تیر ۱۳۹۸ از ساعت ۱۵:۳۰ الی ۱۷:۳۰
مکان: موزه هنرهای دینی امام علی (ع) خیابان ولیعصر (عج) – بالاتر از ظفر – بلوار اسفندیار – شماره ۳۵
