به نام خدا
دویست و سی امین گفتمان هنر و معماری
چه چیز تحصیلات معماری را چنین ویژه کرده است؟ “پیچیدگی، عدم قطعیت، یگانگی و کشمکش” همه این ها باید فراگرفته و فهمیده شوند و با مطالبی از علوم ارائه شده ای (که خود به طور پایدار در حال توسعه هستند) ترکیب شوند. در حقیقت معماران باید روش های کاری شان را با عکس العمل دیگران و اقبال جامعه، کامل کنند. اگرچه آنها در این راه روش های فکر کردن خود را دارند که مستلزم داشتن ریشه بسیار محکمی در فرهنگ و تاریخ است. مهارت های آشکار نقشه کشی و طراحی، فهم عمیق ارزش های انسانی یعنی ارزش های معنوی، نیز فیزیولوژیکی، روان شناسی، اجتماعی، زیست محیطی و توانائی هماهنگی همه اینها با هم (همزمان با رفع مشکلات پیچیده مملو از ابهامات)، معماران نیاز به چنین دانش، تکنولوژی و توانائی برای برقراری ارتباط با متخصصین در زمینه های مختلف و غیره دارند. به عنوان مثال در معماری برعکس سایر تخصص ها، نمی توان بی اعتنا به زیبایی بود، معماران با وجود پیچیدگی های فنی کارشان، مایل به تصمیم گیری درباره زمینه های “زیباشناختی” هستند. از طرفی طراحی معماری تنها موضوعی برای حل کردن مشکلات نیست، بلکه یک سوال است، قبل از هر چیز، درباره یافتن این که مشکلات عملاً چه چیزهایی هستند. یک دانشجوی معماری همیشه نیاز دارد که “وقتی هنوز نمیداند که چه چیزی را باید یاد بگیرد، خود را به درجه صلاحیت جدیدی سوق دهد”. برخلاف انواع دیگر دانشجویان، دانشجوی معماری باید “قبل از آن که بداند چه کاری را باید انجام دهد، به انجام دادن آن دست بزند” که البته این راه ویژه ای برای فکر کردن نیز می باشد که در همه زمینه ها در حقیقت ورای معماری، قابل اجرا می باشد.
در دویست و سی امین گفتمان هنر و معماری آقایان مهندس سعید عینی فر، دکتر محمدمنصور فلامکی، دکتر مصطفی کیانی، دکتر محمود گلابچی، دکتر عبدالرضا محسنی، دکتر محمدمهدی محمودی درباره کیفیت آموزش طراحی به معماران سخن خواهند گفت که با نمایش فیلم همراه است.
زمان: چهارشنبه ۲۴ آذر ماه ۱۳۹۵ از ساعت ۱۵ الی ۱۸
مکان: موزه هنرهای آئینی امام علی (ع) خیابان ولیعصر (عج) – بالاتر از ظفر – بلوار اسفندیار – شماره ۳۵
